| بررسی تطبیقی آموزش جغرافیا درکشور های فنلاند، ترکیه و ایران به منظور بهبود آموزش جغرافیا در ایران |
| کد مقاله : 1075-GHCONF5 |
| نویسندگان |
|
ابراهیم امیری *1، محمد معتمدی راد2، موسی الرضا الازمنی نوده3، سینا قلی پورحطری3 1نویسنده مسئول، گروه آموزش جغرافیا، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران 2گروه آموزش جغرافیا، دانشگاه فرهنگیان، تهران،ایران. 3دانشجوی کارشناسی آموزش جغرافیا، دانشگاه فرهنگیان، پردیس امام محمد باقر(ع)، بجنورد، ایران |
| چکیده مقاله |
| شیوههای آموزش به عنوان یکی ازعوامل کلیدی در فرآیند یادگیری، تاثیر مستقیم به درک و یادگیری دانش‌آموزان دارد. هدف این تحقیق بررسی تطبیقی شیوههای آموزش جغرافیا در کشور های ترکیه، فنلاند و ایران به منظور شناسایی نقاط قوت و ضعف هر سیستم آموزشی و ارائه راهکار های موثری برای بهبود آموزش جغرافیا در ایران است. با توجه به اهمیت جغرافیا در درک مکان و فرهنگ های مختلف، این تحقیق به تحلیل روشهای تدریس، محتوای آموزشی، فعالیت های یادگیری و ارزیابی دانش‌آموزان در هر سه کشور می‌پردازد. درابتدا، چارچوب نظری آموزش جغرافیا بررسی شده و به تفاوت‌‌های فرهنگی و اجتماعی تاثیر گذار بر شیوههای آموزشی پرداخته می‌شود. پژوهش حال حاضر تطبیقی توصیفی و با استفاده از روش کتابخانه ای تهیه شده است. در ادامه، روشهای کیفی برای جمع‌آوری اطلاعات از مدارس و معلمان در این کشور ها به کار گرفته شده است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که روشهای فعال در فنلاند به افزایش انگیزه و درک عمیق دانش‌آموزان از جغرافیا کمک کرده است. در حالی که در ترکیه، تمرکز بر یادگیری حفظی و محتوای سنگین، چالش هایی را در فرآیند یاددهی و یادگیری به وجود آورده است. در ایران نیز تقویت حس علاقه به سرزمین ایران به‌طور ویژه مورد توجه قرار گرفته است. در نتیجه پیشنهاداتی برای بهبود آموزش جغرافیا در ایران با الهام از بهترین شیوه‌‌ها ارائه می‌شود. این مقاله می‌تواند به عنوان منبعی برای پژوهشگران، برنامه ریزان آموزشی و معلمان در راستای بهبود کیفیت آموزش جغرافیا در ایران مورد استفاده قرار گیرد. |
| کلیدواژه ها |
| سیستم آموزشی، ایران، بهبود آموزش، جغرافیا |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
