هوش مصنوعی در آموزش جغرافیا: کاربرد، چالش و فرصتها |
کد مقاله : 1034-GHCONF5 (R2) |
نویسندگان |
سیده صبورا نعمت پور * کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران |
چکیده مقاله |
هوشمصنوعی از پیشرفتهای ناشی از فناوری اطلاعات است که در رایانهها و ماشینهایی با تواناییهای شناختی، یادگیری و سازگاری به پیشرفت زیادی رسیده است. توسعه و ترقی فناوری موجب تحولات بسیاری در جامعه شده است که صنعت آموزش از این روند مستثنی نیست. برای بهبود کیفیت فرآیند یاددهی-یادگیری و آشنایی هرچه بیشتر ارتباط صنعت هوشمصنوعی و آموزش و پرورش، ابتدا نگاهی مختصر و در عینحال جامع به تعریف هوشمصنوعی میپردازیم و در گامبعدی به تبیین کاربردهای آن در سیستم آموزشی مدارس به ویژه در آموزش جغرافیا اشاره میکنیم. تحقیق حاضر با استفاده از منابع کتابخانهای و جدیدترین تحقیقهای صورت گرفته در حوزه هوشمصنوعی در آموزش و با استفاده از شیوه توصیفی-تحلیلی جمعآوری شده است. نتایج پژوهش نشان داد، که هوشمصنوعی میتواند با شخصیسازی یادگیری سبب افزایش انگیزه و علاقه به دانش جغرافیا، ارائه روشهای بدیع تدریس، بازخورد فوری، تقویت تعامل بین دانشآموزان با معلمان، طراحی برنامه درسی، مقرون بهصرفه بودن هزینههای آموزش و ایجاد فرصتهای رشد حرفهای مورد استفاده در آموزش و پرورش قرار گیرد. هوشمصنوعی، توانایی بررسی الگوها در مورد تغییرات محیطی، تجزیه و تحلیل حجم زیادی از اطلاعات جغرافیایی، جابهجایی جمعیت و سایر پدیدهها مانند تغییرات در الگوهای مهاجرت انسانی، تغییرات آب و هوایی و پیشبینی بلایای طبیعی را امکانپذیر میسازد. با این وجود، چالشهایی از جمله سیاستهای آموزشی قدیمی و سنتی، نبود زیرساختهای مناسب و مرتبط با فناوری، عدم تخصیص منابع و بودجه ازجمله مهمترین مشکلات استفاده از این فناوری در دانش جغرافیا میباشد. |
کلیدواژه ها |
هوشمصنوعی، فرآیند یاددهی-یادگیری، آموزش جغرافیا، ابزارهای هوشمصنوعی |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |