پداگوژی گفتمانی و کنشی هابرماس در آموزش جغرافیا |
کد مقاله : 1028-GHCONF5 (R1) |
نویسندگان |
علیرضا دویران * عضو هیات علمی |
چکیده مقاله |
کنش مفاهمهای ارتباطی است مبتنی بر تعامل چندسویه مفهوم و محتوا که ساختار آن با تفاهم اشتراکی چندجانبه مبتنی بر تخصص (نه انحصار)، اساس مییابد. در این کنش افراد در میزواره ای آزاد با مشارکت همدیگر و خارج از فرایندهای انحصار و قدرت به تبادل نظر پرداخته و در روی مفاهیم به درک مشترک رسیده و مفهوم واحد ارائه میدهند. این پژوهش به بررسی نقش کنش ارتباطی مبتنی بر نظریه هابرماس در آموزشهای مکان و فضاپایه جغرافیا پرداخته است. مطالعه حاضر از نوع مطالعات سامانمند مبتنی بر مرور و توسعه ادبیات نظری و مدلسازی تبیینی است که گردآوری دادههای آن مبتنی بر ادبیات کتابخانهای میباشد. یافتهها نشان می هد فلسفه مبتنی بر کنشگری پداگوژیک میتواند در تبیین مفاهیم جغرافیا بهویژه تحلیل فضایی عوامل و عناصر جغرافیایی مؤثر عمل نموده و با عملکرد اکتشافی یادگیری مفاهیم جغرافیایی را پایدار نموده و مفاهیم تحلیلی جغرافیا را با کنش تفاهمی ساختار مشترک میدهد. در نتیجه میتوان گفت که آموزشهای مبتنی بر کنشگری ارتباطی در ساختار دروس میانرشتهای جغرافیا ضمن ایجاد ارتباط تعاملی، همافزایی آموزشی میانرشتهای را نیز توسعه میدهد. |
کلیدواژه ها |
کنش ارتباطی، هابرماس، آموزش جغرافیا، تحلیل فضایی |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |