تحلیلی بر هوش مصنوعی و آینده آموزش جغرافیا در ایران |
کد مقاله : 1023-GHCONF5 |
نویسندگان |
علی صادقی *1، فاطمه فیروزی2 1عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان 2مدرس دانشگاه فرهنگیان |
چکیده مقاله |
با بلوغ سریع فناوری هوش مصنوعی و فراگیر شدن آن در حوزههای مختلف، روشها و شیوههای آموزش بهعنوان یکی از مؤثرترین ساحتهای زیستی انسان، از این پیشرفت متأثر بوده و نیز اثرگذاری مؤثری بر آن داشته است. پژوهش حاضر، ضمن ارائه اهمیت و پیچیدگی فرآیند آموزش به روندهای جهانی هوش مصنوعی (AI) در آموزش جغرافیا و فرصتها و چالشهای این مقوله مهم در آموزش جغرافیا را موردبحث قرار میدهد. ازاینرو، با در نظر گرفتن مبانی هوش مصنوعی و نقش دانش جغرافیا در عصر جهانیشدن، مزایای هوش مصنوعی، در آموزش جغرافیا از طریق تجسم تعاملی و شخصیسازی یادگیری موردبحث قرارگرفته است. تحقیق حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی تلاش نموده است، ضمن مرور ادبیات مربوط به هوش مصنوعی (AI)، به کاربرد آن در آموزش جغرافیا بپردازد. یافتهها حاکی از آن است در نظام حاکمیتی و آموزش دانشگاهی ایران هنوز اجماع ملی در مقوله مهم هوش مصنوعی شکل نگرفته و ازاینرو برنامهریزی برای ایجاد زیرساختهای مختلف آن در مراحل ابتدایی است. هرچند، چالشهایی مانند دسترسی عادلانه و سطح آموزش معلمان ازجمله مهمترین دغدغههای کنونی در کاربرد هوش مصنوعی در آموزش میباشند. بااینحال، بهرهگیری از هوش مصنوعی باقابلیتهای متعدد ازجمله فناوری واقعیت مجازی (VR)، میتواند درکی بهتر و واقعیتر از بسیاری موضوعات و پدیدههای جغرافیایی به فراگیران ارائه دهد و یادگیری این مفاهیم را به شکلی عمیق و کاربردی برای فراگیران این حوزه از دانش بشری فراهم آورد. |
کلیدواژه ها |
هوش مصنوعی، آموزش، یادگیری، آموزش جغرافیا، جهانیشدن |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |